Mikro filtrasyon (MF)
Filtreleme hassasiyeti 0,1 ile 50 mikron arasında değişmektedir.Mikro filtreleme, farklı PP filtre elemanlarını, aktif karbon filtre elemanlarını, seramik filtre elemanlarını ve benzerlerini içerir.Mikroorganizmalar gibi tehlikeli elementleri sudan uzaklaştırır.Filtre elemanı genellikle yıkanabilir değildir ve düzenli olarak değiştirilmesi gereken tek seferlik bir filtre malzemesidir.
①PP pamuk çekirdeği: genellikle yalnızca sudaki tortu ve pas gibi büyük parçacıkları gidermek için düşük gereksinimlerle kaba filtrasyon için kullanılır.
②Aktif karbon: Sudaki farklı renk ve kokuları giderebilir ancak sudaki bakterileri yok edemez ayrıca tortu ve pas giderme etkisi de çok zayıftır.
③Seramik filtre elemanı: Küçük filtrasyon hassasiyeti sadece 0,1 mikrondur ve akış hızı genellikle küçüktür, bu da temizlenmesi kolay değildir.
Ultra-filtrasyon Membran (UF)
Mikro gözenekli bir filtre membranı, 0.001-0.02 mikronluk bir nominal gözenek boyutu aralığına ve tutarlı gözenek boyutu standartlarına sahiptir.Ultra filtrasyon membran filtrasyonu, itici güç olarak basınç farkı olan bir Ultra filtrasyon membranı kullanan bir membran filtrasyon işlemidir.Ultrafiltrasyon membranlarının çoğu, karşılaştırılabilir özelliklere sahip asetat liflerinden veya polimer malzemelerden yapılmıştır.Tedavi çözeltilerinde çözünen maddelerin ayrılması ve konsantrasyonu için uygundur ve ayrıca sıklıkla diğer ayırma teknikleri kullanılarak bitirilmesi zor olan kolloidal süspansiyonların ayrılması için kullanılır ve uygulama alanları sürekli olarak büyümektedir.
Basınç farkına dayalı membran ultrafiltrasyonu üç tipte sınıflandırılır: ultrafiltrasyon membran filtrasyonu, mikro gözenekli membran filtrasyonu ve ters ozmoz membran filtrasyonu.Membran tabakasının koruyabildiği küçük partikül boyutu veya moleküler ağırlığı ile ayırt edilirler.Membranın nominal gözenek boyutu aralığı ayırt edici standart olarak kullanıldığında, mikro gözenekli membran (MF) 0,02-10 m nominal gözenek boyutu aralığına sahiptir, ultra filtrasyon membranı (UF) 0,001 nominal gözenek boyutu aralığına sahiptir. -0.02 m ve ters ozmoz membranı (RO) 0.0001-0.001 m nominal gözenek boyutu aralığına sahiptir.Farklı gözenek boyutlarına sahip ultra filtrasyon membranları gibi gözenekler için çeşitli kontrol elemanları vardır ve membran üretimi sırasındaki buharlaşma ve pıhtılaşma koşullarının yanı sıra çözeltinin türü ve konsantrasyonuna bağlı olarak gözenek boyutu dağılımları oluşturulabilir.
Ultra filtreleme fiziksel haritası
Ultra filtrasyon membranları genellikle polimer ayırma membranlarıdır ve ultra filtrasyon membranları için kullanılan polimer malzemeler çoğunlukla selüloz türevleri, polisülfon, poliakrilonitril, poliamid ve polikarbonattan oluşur.Ultra filtrasyon membranları farmasötik, gıda ve çevre endüstrilerinde yaygın olarak kullanılmaktadır ve düz membranlar, rulo membranlar, boru şeklindeki membranlar veya içi boş fiber membranlar halinde oluşturulabilir.
Ultra filtrasyon membranı, icat edilen ilk polimer ayırma membranlarından biriydi ve 1960'larda ultra filtrasyon makineleri üretildi.Ultrafiltrasyon membranları endüstride yaygın olarak kullanılmaktadır ve yeni bir kimyasal birim operasyonu olarak ortaya çıkmıştır.Biyolojik ürünlerin, farmasötik ürünlerin ve gıda maddelerinin yanı sıra kan arıtma, atık su arıtma ve ultra saf su hazırlamadaki terminal arıtma cihazlarının ayrılması, konsantrasyonu ve saflaştırılmasında kullanılır.
Nanofiltrasyonun (NF) filtreleme hassasiyeti, ultrafiltrasyon ile ters ozmozunki arasındadır ve tuzdan arındırma hızı, ters ozmozunkinden daha düşüktür.Piyasada yaygın bir söz vardı: Nanofiltrasyon özensiz ters ozmozdur.Aslında, bu aldatıcı bir teknik fikirdir.
Nanofiltrasyonun fiziksel haritası
Gerçek ayırma konseptinde nanofiltrasyon, Daunan etkisini karşılayan ve seçici iyon reddine sahip bir filtre membranıdır, sodyum klorür geçirgenliği sodyum klorür konsantrasyonuyla orantılı olan ve 0,4'ten fazla olan bir zardır.Birincil uygulamaları tuzdan arındırma ve çeşitli girdi sıvılarının konsantrasyonudur.Diğer iyonlarla birleştirilmiş 30.000 ppm NaCl'de nanofiltrasyon membranları kullanılarak %0 NaCl reddi gözlemlendi.
Ters ozmoz (RO): Filtrasyon doğruluğu 0.0001 mikron civarındadır ve 1960'ların başında Amerika Birleşik Devletleri'nde diferansiyel basınç kullanılarak geliştirilen ultra yüksek hassasiyetli bir membran ayırma yöntemidir.Sudaki hemen hemen tüm kirleticileri (hem zararlı hem de yararlı) filtreleyerek sadece su molekülleri bırakabilir.Çoğu durumda saf su, endüstriyel ultra saf su ve tıbbi ultra saf su üretiminde kullanılır.Ters ozmoz teknolojisi için basınçlandırma ve enerji gereklidir.
RO, İngilizce'de Reverse Osmosis membranın kısaltmasıdır.RO zarının gözenek boyutu bir saç telinin beş milyonda biri (0.0001 mikron) olduğundan, genellikle çıplak gözle görülmez ve bakteri ve virüsler 5000'dir. Bu nedenle, sadece insan vücuduna faydalı su molekülleri ve bazı mineral iyonları geçebilir ve diğer kirlilikler ve ağır metaller atık su borusundan boşaltılır.
Ters ozmoz prensibi:
Her şeyden önce, “osmoz” fikrini anlamalıyız.Osmoz fiziksel bir süreçtir.Yarı geçirgen bir bariyer gibi farklı tuzlara sahip iki su türü ayrıldığında, daha az tuzlu taraftaki suyun nüfuz ettiği görülecektir.Membran, yüksek tuz içeriğine sahip suya girer, ancak tuz nüfuz etmez ve her iki taraftaki tuz konsantrasyonunun eşit olana kadar kademeli olarak kaynaşmasına neden olur.Ancak ozmotik basınç olarak da bilinen bu işlemin tamamlanması uzun zaman alır.
Ters ozmoz fiziksel haritası
Bununla birlikte, yüksek tuz içeriğine sahip su tarafına bir basınç uygulamaya çalışırsanız, sonuç yukarıda belirtilen penetrasyonu da sınırlayabilir ve bu basınç ozmotik basınç olarak bilinir.Basınç yükseltilirse, sızma tersine çevrilebilir ve tuz kalır.Sonuç olarak, ters ozmoz tuzdan arındırma prensibi, tuzlu suda (ham su gibi) doğal ozmotik basınçtan daha büyük bir basınç uygulayarak ozmozun ters yönde ilerlemesi ve ham sudaki su moleküllerinin preslenmesidir. sudan safsızlıkları ve tuzları giderme hedefine ulaşmak için temiz su ile sonuçlanan zarın diğer tarafına.
RO ters ozmozun kökeni:
Amerikalı bir bilim adamı, 1950'de tesadüfen, martıların denizde uçarken deniz yüzeyinden büyük bir ağız dolusu deniz suyu emdiğini buldu.Birkaç saniye sonra ağız dolusu deniz suyu kustular, bu da karadaki hayvanlar ciğerleriyle nefes aldığı için endişe yarattı.Yüksek tuzlu tuzlu su tüketilemez.Diseksiyondan sonra martının vücudunun ince bir tabakaya sahip olduğu keşfedildi.Film gerçekten çok doğru.Martı, daha sonra sıkıştırılan tuzlu suyu içine çeker ve su molekülleri, basıncın etkisiyle filmden geçer.
Tatlı suya dönüştürülür ve deniz suyundaki kirleticiler ve aşırı konsantre tuz ağızdan tükürülür.Bu, Florida Üniversitesi tarafından ilk kez 1953'te tuzdan arındırma ekipmanına uygulanan ters ozmoz işleminin temel teorik temelidir.Bir UCLA Üniversitesi Tıp Fakültesi profesörü olan Dr.S.Sidney Lode, 2009 yılında bir ABD federal hükümet projesinin desteğiyle ters ozmoz membranları üzerine araştırmalara başlamak için Dr.S.Soirirajan ile işbirliği yaptı ve kişi başına yaklaşık 400 milyon ABD doları yatırım yaptı. astronotlara uygulamak için araştırma yılı.
Gönderim zamanı: Mart-31-2022